FAALANGST
KINDEREN 

Hoe kan uw kind met faalangst geholpen worden?

Ouders van kinderen en /of jongeren met faalangst kunnen met heel wat vragen zitten. Wat is faalangst? Hoe komt dat mijn kind faalangst heeft? Hoe kan ik mijn kind helpen? Wat kunnen we aan faalangst doen? Hoe omgaan met faalangst?

 

weinig zelfvertrouwen, negatief zelfbeeld, onzeker, blokkeren, zelfredzaamheid, teruggetrokken gedrag, piekeren,...

 

Maar ook kinderen en jongeren zelf kunnen met heel wat vragen en moeilijkheden zitten. “Waarom voel ik me slecht? Waarom denk ik zo? Waarom doe ik zo? Waarom heb ik zoveel zenuwen? Waarom pieker ik zoveel? Waarom kan ik dit niet? Waarom ben ik niet sociaal?,…

 

Wat is het?

Kinderen en jongeren kunnen een vorm of manier van faalangst vertonen. De angst om het niet goed te doen, om fouten te maken, om te mislukken. Iedereen kan dit gevoel wel eens hebben maar bij faalangst is het in de mate dat je er echt last van hebt.

​

Voorbeelden:

• Buikpijn voor een toets.

• Misselijk voor een spreekopdracht.

• Piekeren en niet kunnen slapen.

• Niet durven starten aan een taak.

• Trillen bij het moeten doen van een opdracht.

• Zwetende handen.

• …

 

Er ligt heel wat druk op kinderen en jongeren, je ‘moet’ naar school, je ‘moet’ voor een grote groep kunnen spreken, je ‘moet’ kunnen volgen in de klas, je ‘moet’ goede punten hebben. Indien er iets minder goed of niet gaat, krijg je een opmerking of slechte punten van andere. Daarnaast beoordeel je ook nog eens jezelf.

 

Maar, kinderen en jongeren met faalangst zijn niet allemaal hetzelfde! Je zal je niet in alle voorbeelden herkennen, ook zullen sommige tips je kunnen helpen en andere minder goed bij jou passen. We maken een onderscheid tussen drie soorten faalangst. Het kan zijn dat je moeilijkheden vertoont in één soort of meerdere soorten faalangst.

 

Soorten faalangst

1. Cognitieve faalangst

Angst om te mislukken bij taken of toetsen. Het kind of jongere voelt zich erg gespannen, uit angst dat iets niet perfect zal zijn of dat je zelf niet iets niet goed genoeg zal kunnen. Deze angst kan al dagen voor de taak/toets aanwezig zijn.

 

Voorbeelden:

-Je denkt vaak dat je iets niet gaat kunnen.

-Je het angst bij toetsen/examen.

-Je hebt angst wanneer de juf een onverwachte toets doet.

-Je durft niet aan de taak/toets te beginnen.

-Je hebt vaak buik- of hoofdpijn bij een toets/nieuwe opdracht.

-Je werkt steeds minder voor school, want je denkt dat het toch niet lukt.

-Als de juf een vraag stelt, durf je niet antwoorden of zeg je dat je het niet weet.

-Je bent niet te tevreden met een 9/10.

-…

​

2. Sociale faalangst

Angst om voor of in een groep te staan. Het kind of de jongere is bang van de reacties van andere kinderen, van vrienden, van leerkrachten. “Wat zullen andere van mij denken?” Je denkt dat het negatief gaat zijn, je bent bang om uit gelachen te worden.

 

Voorbeelden:

-Je durft je niet in te schrijven in een sportclub omdat je niemand kent.

-Je durft niet te spreken.

-Je denkt dat je nergens bij hoort.

-Je denkt dat andere je zullen uitlachen.

-Je hebt vaak buik- of hoofdpijn als je voor een groep moet staan.

-Je durft geen nee zeggen als iemand iets vraagt.

-Je bent bang dat iemand je in de steek zal laten.

-Je verstopt je onzekerheid door de clown te spelen.

-…

​

3. Motorische faalangst

Angst bij een sport of opdracht die controle over je spieren vraagt. Het kind of de jongere voelt veel spanning wanneer de spieren gebruikt moeten worden of wanneer er iets actiefs gedaan moet worden terwijl er iemand kijkt.

 

Voorbeelden:

-Je bent bang voor de turnles/zwemles.

-Je hebt bang als je iets moet uitdelen.

-Je bent bang als andere op je vingers kijken als je een motorische taak uitvoert (tekenen, schrijven).

-Je bent bang als je iets motorisch moet voordoen in de klas.

-…

​

Hoe ga jij om met Faalangst?

Niet iedereen gaat op dezelfde manier om met faalangst. Als je bang bent om te mislukken, ga je naar oplossingen zoeken om het gevaar te vermijden. Zo kan het zijn dat wegvlucht of stopt met oefenen als je angstig wordt. Daarnaast kan het zijn dat je perfectionistisch wordt of oneindig lang blijft oefenen.

​

Het is belangrijk om te weten wat jij doet als je faalangstig wordt, om je gedrag te veranderen.

Er zijn dus twee manieren van reageren

 

1. Actieve faalangst: perfectionistisch, oneindig oefenen = te harder werkers

Als je al het mogelijke of zelf  het onmogelijke wilt verrichten om niet te falen. Een harde werker krijgt vaak complimenten zoals ‘fijn dat je zo je best doet, goed gedaan,..’

 

2. Passieve faalangst: wegvluchten, stoppen = vluchters

Om niet te falen ga je gewoon niets doen. Je bent bang en daarom vlucht je weg. Voor andere mensen lijk je lui, maar dat is enkel schijn. Ouders, leerkrachten- of klasgenoten weten vaak wat er is, ze maken zich boos. Je doet niets, maar NIET omdat je het niet wilt maar WEL omdat je het niet durft.

 

​

Wat nu? Wat kan je aan faalangst doen?

 

Faalangst kan het jouw en je omgeving soms moeilijk maken. Je kan jezelf niet zijn en de omgeving weet niet wat ze moeten doen.

 

Allereerst hebben we een gesprek om jouw verwachtingen en de verwachtingen van jouw omgeving in kaart te brengen. Wat brengt je hier, Waarom zou je graag hulp krijgen, Wat vind je wel al gemakkelijk enzovoort. Dit is een persoonlijk gesprek om al een eerste beeld over jou en je omgeving te krijgen.

 

Vervolgens is het belangrijk dat de omgeving, kind en jongere weet wat faalangst inhoud, dit heet psycho-educatie. Het kind moet zichzelf leren kennen met zijn sterktes en moeilijkheden. Hiervoor ga ik samen met het kind of jongere (en omgeving) op zoek naar de bij de persoon horende sterktes en moeilijkheden.

 

We focussen ons op 3 punten:

1.  Anders DENKEN:  van flopdenken naar topdenken.

2. Anders VOELEN: leer de baas worden over je spanning en angst, voel je rustiger.

3. Anders DOEN: Leer minder last hebben op momenten van faalansgt.

 

Samenwerking met school, andere therapeuten of dergelijke

Tijdens dit hele proces kunnen we ook broers of zussen betrekken. 

Indien gewenst werk ik samen met de school of een andere omgeving om onder andere de mogelijkheden en moeilijkheden te bespreken, de school advies te geven om meer leerkansen te bieden, educatie over de moeilijkheid bij het kind, regelmatige opvolging/overleggen, bereikbaar om vragen te stellen enzovoort. Ik vind een goede samenwerking met alle partijen indien gewenst erg belangrijk om optimale leerkansen te creëren voor het kind en het welzijn van het kind te verbeteren. 

 

​